In 1839 vestigde zich het echtpaar Gerardus en Elisabeth Verkuijlen-Hartmann in Budel. Gerardus was schilder van beroep. Het gezin Verkuijlen telde tien kinderen, waarvan er vier voor het kloosterleven kozen; oudste zoon Jan zette het schildersberoep van zijn vader voort. Jan Verkuijlen (1840-1904) trouwde met Melanie Bosschaerts; zij kregen zes kinderen, waarvan op zijn beurt oudste zoon Charles (*1883) de schilders traditie voortzette. Charles trouwde drie maal. Zijn eerste vrouw Petronella Baeten overleed in 1915 kort na de geboorte van hun derde kind. Zijn tweede vrouw Wilhelmina Peeters overleed in 1917 in het kraambed. Charles huwde daarna in 1918 met Adèle Perrée; zij overleed in 1931 op 44-jarige leeftijd. Charles bleef achter met vier kinderen: twee uit zijn eerste huwelijk en twee uit zijn derde.
Charles Verkuijlen was saxofonist bij fanfare ‘de Volharding’ en bij de toneelclub was hij regisseur. Het leven van Charles eindigde in 1940 tragisch. Tijdens de jaarlijkse bedevaart naar de Stille Omgang in Amsterdam raakte hij te water en verdronk jammerlijk in een Amsterdamse gracht. Charles werd 56 jaar oud.