Verzetsmonument Soerendonk

Het verzetsmonument:
Herdachte groepen: Algemeen, Geallieerde militairen
Ontwerper: Jaon Compen
Hernieuwde Onthulling: 5 mei 1985

Vorm en materiaal
Het verzetsmonument in Soerendonk (gemeente Cranendonck) is een gedenksteen van witte natuursteen, geplaatst op een bakstenen sokkel.
Tekst
De tekst op de gedenksteen luidt:

‘AANGEBODEN DOOR DE GEREPATRIEERDEN EN GEËVACUEERDEN
AAN DE BEWONERS VAN HET DORP SOERENDONK
UIT DANKBAARHEID
MEI 1945′.
Wijziging
De steen werd in 1945 geplaatst op de hoek Winkel/Zitterd. Later is de gedenksteen verhuisd naar de hoek van de Strijperdijk. Bij het begin van de ruilverkavelingswerkzaamheden, in 1967, is de steen daar weggehaald en was een tijd spoorloos verdwenen. Hij werd teruggevonden op de gemeentewerf en kreeg zijn nieuwe plaats bij de hernieuwde onthulling op 5 mei 1985.
De geschiedenis
Het verzetsmonument in Soerendonk (gemeente Cranendonck) is opgericht ter nagedachtenis aan de bevrijding van het dorp door de geallieerden en uit dankbaarheid voor de opvang van geëvacueerden en gerepatrieerden uit concentratiekampen en andere plaatsen.
Onthulling
Het monument is onthuld op 5 mei 1985 door burgemeester H.A. van den Broek, mevrouw Jacoba. Compen-van Mierlo en de heer Lubbersen.
Locatie
Het monument staat tegenover de R.K. kerk aan de Dorpsstraat in Soerendonk.
Bron
Gemeente Cranendonck.
Voor meer informatie
AA-kroniek, jaargang 9 – nr. 3 (Heemkundekring Budel en Cranendonck, 1990).

Het verhaal achter dit monument is een verhaal van dankbaarheid.

Direct na de bevrijding van Soerendonk rukten de geallieerden snel op naar Noord-Limburg; zij kwamen vast te zitten vóór de Maas. Daar hebben ze acht weken vastgezeten.

De aanvoer van grondstoffen, voornamelijk vanuit de noodhaven in Normandië en Antwerpen, stagneerde: munitie, brandstof, olie, levensmiddelen.

Het gevolg was dat daar een geweldig langdurig artillerievuur plaatsvond. De Geallieerden schoten granaten naar het oosten en de Duitsers schoten granaten naar het westen.

Om die reden moesten mensen in die omgeving evacueren. Heel Soerendonk lag in de kortste tijd vol met evacués uit Venlo, Leunen, IJsselstein en Blerick.

In december kwamen daar nog eens een aantal gerepatrieerden bij. Bijna heel Soerendonk had vijf  of zes  vreemde mensen aan tafel zitten, en dat elke dag.

Tweede Kerstdag kwamen er nog eens 60 gerepatrieerden bij. Dat waren mensen die eerder bij razzia´s opgepakt waren door de Duitsers en op transport werden gesteld naar Duitsland. Zij moesten werken in de oorlogsindustrie in Duitsland. Het Ruhrgebied was inmiddels bevrijd door de Amerikanen. Boven de rivieren echter was Nederland nog bezet. Die gerepatrieerden konden dus niet naar huis en deze 60, ook zij kwamen in Soerendonk terecht.

Eén van die gerepatrieerden was Bertus Lubbersen en die kwam in huis bij Joan Compen, de grafzerkenmaker. Om zich toch verdienstelijk te maken, hielp hij in de werkplaats.

Daar was het idee geboren om een mooie steen te maken ter herinnering aan 40 – 45, uit dankbaarheid namens al die mensen die hier gastvrijheid genoten.

Zo is deze steen tot stand gekomen. Die steen die staat hier en het is voor ons een prachtig monument.
Lees ook het verhaal van Jan Maas…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *