Budel rond 1850
Midden negentiende eeuw was Budel nog maar een klein dorp met voornamelijk hardwerkende boerengezinnen. De burgers waren niet rijk en het gemeentebestuur evenmin. De kinderen zouden gratis onderwijs moeten krijgen, maar er was geen behoorlijke school voorhanden.
Ook de zorg voor ouderen en zieken ontbrak. Het schoolgebouwtje, gelegen langs de kerk, en ook het peil van het onderwijs konden eigenlijk niet meer door de beugel. Voor een nieuwe school en voor uitbreiding van het personeel had het dorpsbestuur geen middelen. Bovendien gingen er steeds meer stemmen op voor afzonderlijk onderwijs voor jongens en voor meisjes. Wat lag er dan meer voor de hand dan de Zusters van Tilburg te vragen het onderwijs aan de meisjes van Budel op zich te nemen. De toenmalige Budelse pastoor Henricus Timmermans ondernam de daartoe benodigde stappen. Huisarts Dr. Hermanus Josephus Mathijsen (broer van de uitvinder van het gipsverband) (1809-1873) was nauw betrokken bij de komst van de zusters naar Budel.
Voor de komst van de zusters moest uiteraard ook voor huisvesting gezorgd worden. Pastoor Timmermans ging aan de slag. In 1854 meldde de pastoor: “Ten dezen jare is het Huis van Liefdadigheid verder afgewerkt en bepleisterd”. De zusters kunnen komen!
Lees het hele verhaal over de ‘Zusters van Liefde’ in Budel, het klooster, de school en hun afscheid in 1988.